بهینه سازی روش تشخیصی pcr-elisaبرای شناسایی عفونت های سایتومگالوویروس انسانی

چکیده زمینه و هدف: سایتومگالوویروس انسانی یک عامل شناخته شده مهم در ایجاد عفونت های مادرزادی می باشد که می تواند باعث ایجاد بیماری و عوارض جدی در نوزادان شود. بکارگیری روش های تشخیص سریع، حساس و اختصاصی این عفونت ویروسی در نمونه های بالینی نوزادان یک ضرورت می باشد. در این مطالعه روش تشخیصی بر پایه pcr و elisa، برای شناسایی ژنوم سایتومگالوویروس انسانی در نمونه های ادرار نوزادان بهینه سازی گردید. روش بررسی: برای راه اندازی سیستمpcr–elisa، توالی آغازگرها و کاوشگر اختصاصی از ناحیه ژنی کد کننده گلیکوپروتئین b سایتومگالوویروس انسانی انتخاب شدند. ابتدا نمونه های مورد آزمایش (dna استخراج شده از نمونه های ادرار و شاهد ها) طی مرحله تکثیر، توسط دیگوگزیژنین نشاندار شده، سپس این محصولات توسط کاوشگر بیوتینه شناسایی و ایجاد هیبرید می کنند. این مکمل توسط استرپتاویدین متصل شده به چاهک های الایزا، بی حرکت شده، در مرحله بعد توسط آنتی بادی ضد دیگوگزیژنین متصل به آنزیم پراکسیداز، ردیابی و رنگ ایجاد شده توسط سوبسترا مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: سویه های بالینی جدا شده از نمونه های ادرار 16 بیمار، توسط این روش شناسایی شدند.pcr-elisa راه اندازی شده قادر است با حساسیت کمتر از حدود 100 کپی از ژنوم سایتومگالوویروس، عفونت را در نمونه های بالینی تشخیص دهد. در این روش واکنش غیر اختصاصی تأثیر گذار دیده نشد. نتیجه گیری: pcr-elisa می تواند به عنوان روشی حساس، اختصاصی و قابل اعتماد برای شناسایی نیمه کمی عفونت سایتومگالوویروس در نمونه های بالینی مطرح باشد. واژه های کلیدی: سایتومگالوویروس انسانی، گلیکوپروتئین b، pcr-elisa، نیمه کمی